Bouwen aan een kolonie (1909-1940)

Vanaf 1908 neemt de Belgische staat de kolonie van Leopold II over, en noemt deze  Belgisch-Congo. Het enorme gebied (76 keer de oppervlakte België) wordt vanuit Brussel bestuurd door de koloniale administratie. Industrie en handel zijn in handen van grote bedrijven, zoals de Union Minière. In Halle leveren metaalatelier Lecoq en motorenfabriek Bollinckx materiaal voor de uitbouw en exploitatie van de kolonie. Missies verspreiden het christendom en bouwen scholen en ziekenhuizen. Uit Halle vertrekt Jean-François Cuvelier (°1882 Halle – † 1962 Jette) als missionaris.

Ook onder Belgisch bewind blijft Congo in eerste instantie een economisch wingewest. De vrijheden van de bevolking zijn beperkt en inspraak in economische of politieke beslissingen is onbestaande. Opstanden en stakingen worden koelbloedig en met geweld neergeslagen. Toch blijft men, ook in Halle, de kolonie promoten.

Zo wordt de Halse Koloniale Kring opgericht, in het Albertpark wordt het standbeeld van de Koloniale Pioniers ingehuldigd en verschillende straten krijgen de naam van een koloniaal.

Foto 1: Inhuldiging van het standbeeld van de koloniale pioniers, 29 mei 1932. Burgemeester Auguste De Maeght is aan het woord. Aan de tribune hangt een vlag van de Onafhankelijke Congostaat. Voor het standbeeld staat de weduwe van baron Jacques de Dixmude, stadarchief Halle

Foto 2: Druk bijgewoonde plechtigheid op de Grote Markt in Halle bij de inhuldiging van het standbeeld van de koloniale pioniers, 1932, stadsarchief Halle