Balans dankzij het onthaalouderschap

Nele startte als onthaalouder in 2007. Dagelijks draagt ze zorg voor 8 kinderen, behalve op woensdagnamiddag. Dan wil ze er zijn voor haar eigen gezin. Dat evenwicht vindt ze belangrijk, en was voor haar de reden om te kiezen voor het onthaalouderschap.

Neles carrière begon als orthopedagoge bij Huize Terloo in Bellingen, een multifunctioneel centrum voor jongeren met een mentale beperking of met gedrags- of emotionele problemen. Ze hield van het werk, maar toen ze zelf mama werd, besloot ze meer tijd en energie in haar eigen kroost te steken. Nele vertelt: “Na de geboorte van mijn zoon werd het me plots duidelijk: ik ben het evenwicht tussen mijn werk- en privéleven kwijt. Want hoewel ik mooie uren had, overdag thuis was met mijn kinderen, en mijn schoonmoeder en man hielpen in het huishouden, was ik niet gelukkig. Er knaagde iets. Dit was niet wat ik wou, ik zag mijn rol als ouder anders.”

De keuze van je leven

Het gebrek aan quality time en het schuldgevoel namen de overhand toen Nele en haar man begonnen aan de bouw van hun huis in Sum. Het was daar en dan dat ze een van de belangrijkste beslissingen van haar leven nam: “In 2007 koos ik om te stoppen in Bellingen en aan de slag te gaan als onthaalmoeder in ons nieuwe huis. Dat leek mij de ideale combinatie, en het moment was perfect: doordat we aan het bouwen waren, konden we het huis op maat van mijn nieuwe beroep maken. Een uitstekende keuze, want ondertussen doe ik dit al 15 jaar. Ik zie mezelf ook echt niks anders meer doen, ik hou van mijn job. Toen ik hiermee begon, nam ik mezelf voor om te stoppen als de muren op me afkwamen. Dat is tot op vandaag nog niet gebeurd, integendeel”, lacht Nele.

Magische impact

Voor Nele heeft werken als onthaalouder veel voordelen: “De vrijheid die ik heb is fantastisch. Ik ben mijn eigen baas en kan mijn ding doen in mijn eigen huis. Hoeveel mensen kunnen dat zeggen? Het is zo fijn om je dag helemaal zelf te kunnen plannen. En die vrijheid krijgt iedereen hier. Zo moeten de kindjes van mij niets doen wat ze niet willen.”

Toch mondt dat volgens Nele niet uit in complete chaos: “Als ik beslis om muziek op te zetten, iets te lezen of gezellig samen te zitten, laat ik de keuze aan de kinderen om deel te nemen. Daardoor kunnen ze zichzelf zijn en dat brengt rust. Ik vind de opvoeding van ‘mijn kindjes’ een heel belangrijk element van mijn werk als onthaalmama. Je hebt echt een impact tijdens die eerste twee levensjaren; dan worden mensjes gevormd. Het is magisch om een deel van dat proces te mogen zijn. Ik kan het echt niet anders omschrijven.”

Liefde, plezier en bananen

Terwijl Nele vertelt, pelt ze bananen dat het een lieve lust is. In een kringetje wachten de kinderen braaf hun stukje fruit af met fonkelende ogen. Je ziet dat ze genieten van dit ritueel. Achteraf is er weer energie genoeg om te spelen in de tuin, te fietsen of gewoon gezellig te lezen in een boek. En dan zit de werkdag er bijna op. Toch is Nele na 8 uur met evenveel kindjes niet uitgeput. “Eigenlijk is onthaalouder zijn niet zo moeilijk. Het enige wat je nodig hebt, is tonnen liefde voor kinderen en heel veel zin om je te amuseren. Als je die eigenschappen hebt, bestaat er op heel de wereld geen mooier beroep.”