Gustaaf en Denise

Gustaaf Hoornaert en Denise Dewilde zijn afkomstig uit het Meetjesland en woonden tussen 1950 en 1962 in Congo, samen met hun twee kinderen. Na hun leven in Congo verhuisden ze naar Halle. Gustaaf kwam via zijn oom terecht in Leopoldstad om er te werken als mecanicien. Twee jaar lang schreef hij brieven naar Denise, die hij nog nooit had ontmoet. Zij volgde hem uiteindelijk naar Congo, waar ze beiden als leerkracht aan de slag gingen in Bakwanga (het huidige Mbuji-Mayi).

Leven in Bakwanga

Gustaaf: “Ik gaf het vak metaalbewerking in de technische school, aan de zonen van mijnwerkers. We leefden in een dorp waar later werd ontdekt dat er kimberliet aanwezig was. Het centrum is volledig gesloopt om diamant te kunnen ontginnen. Onze dochter is nog geboren in de laatste kliniek die overbleef, letterlijk ‘op de diamant’”. 

Denise: "Een dag na mijn aankomst in Congo zijn we getrouwd, als job gaf ik naailes in een lagere school. Toen de onafhankelijkheid uitbrak waren we net op weg naar België. Ik ben nooit meer kunnen teruggaan.”

Terugblikken

Toen we naar België terugkeerden, was het erg moeilijk om over onze ervaringen te spreken met mensen in België. Men kon zich totaal niet inbeelden hoe het leven daar was. De maatschappij waar wij voor werkten organiseerde wel nog regelmatig bijeenkomsten voor oud-kolonialen. Via die weg hebben we nog lang contact gehouden met elkaar en herinneringen opgehaald met mensen die hetzelfde hadden meegemaakt.

Er is veel kritiek geweest op wat er in Congo gebeurd is. Ik heb wel respect voor de paters en hun inspanningen om mensen te helpen. In het dorp waar we woonden hadden we een heel goede band met iedereen. Zelf hebben we geen negatieve dingen gezien.