Moustapha Akkouh

Voor elke editie van Info Halle interviewt de Integratieraad een Hallenaar met allochtone roots. Deze keer trekken we naar de Halse moskee voor een kennismaking met voorzitter Moustapha Akkouh. Hij woont in België sinds maart 1967.

Moustapha: Begin jaren ’60 kwam mijn papa, via Frankrijk en Duitsland, in Ruisbroek terecht. Hij heeft in de Fonderie Edmond Denis in Huizingen gewerkt tot de fabriek sloot. In het begin woonde ik met mijn mama, broers en zussen nog in Marokko. We gingen er naar een Spaanse school. In 1967 werd het tijd om ons gezin te herenigen. Mijn ouders beslisten dat we allemaal naar België zouden verhuizen. We verhuisden enkele malen in de regio en kwamen uiteindelijk in Halle terecht. Hier zijn we opgegroeid tot echte Hallenaren. We zijn, nu nog, allemaal actief in het Halse verenigingsleven.

Samen met mijn Italiaanse vrouw heb ik 4 kinderen en 4 kleinkinderen. Al onze kinderen liepen school in Halle. Malik is afgestuurd als ingenieur en werkt als preventieadviseur. Yasmina heeft gestudeerd voor kleuteronderwijzeres maar werkt nu in de toeristische sector in Senegal. Somaya studeerde orthopedagogie en leerkracht lager onderwijs en werkt nu als leerkracht in Senegal waar ze ook directrice is in een school. Ilias, onze jongste zoon, is nog op zoek naar welke richting hij uit wil. Ondertussen is hij veel bezig met muziek. Hij nam al enkele eigen nummers op.

Waar ben je zoal mee bezig?

Moustapha: Ik ben leraar taekwondo. Ongeveer 30 jaar geleden, startte ik een taekwondoacademie in Halle. Bij onze leden zijn er vele verschillende nationaliteiten. Sport opent grenzen! Ik ben trainer en coach geweest van de Belgisch nationale ploeg. Taekwondo is een Olympische sport. In 2004 en 2008 werd een atleet van onze academie geselecteerd om deel te nemen aan de Olympische Spelen. Ik ben ook taekwondoleraar op internationaal niveau. Er bestaat zoiets als Olympische solidariteit. Ik reis veel naar Afrika om er training te geven. Ervaringen delen is belangrijk. Mijn motto is dan ook: een gezonde geest in een gezond lichaam. Naast al deze taekwondoactiviteiten, ben ik sinds 2000 ook voorzitter van moskee Arrahman Halle.

Wat weinig mensen weten is dat deze moskee hier al meer dan 50 jaar is?

Moustapha: Sinds de jaren ‘60 groeide de moslimgemeenschap in Halle. De mensen gingen eerst naar Brussel om te bidden, maar in de jaren ‘70 kregen we een lokaal ter beschikking in Halle. De eerste echte moskee kwam er in de Volpestraat. Het was een pand dat we gratis ter beschikking kregen van de kerk. We knapten het op en gebruikten het als moskee. In 1999 besloot de kerk het pand te verkopen. We kregen als eerste de kans om het te kopen, maar omdat er weinig parkeergelegenheid was, gingen we op zoek naar iets anders. De hele Halse moslimgemeenschap legde samen om de huidige moskee te kopen aan de Nijvelsesteenweg.

Moslims bidden 5 keer per dag. Dat lukt in de week natuurlijk niet altijd in de moskee. Maar het vrijdaggebed is belangrijk voor moslims – zoals de zondagsmis voor katholieken. Gemiddeld komen er dan 130 mensen om samen te bidden.

Je hebt al veel gereisd. Wat zou je van andere landen naar hier brengen?

Moustapha: Ik was eens op reis in La Paz, Bolivië. Ik gaf er een internationale stage taekwondo. Het was ramadan en ik vastte dus tussen zonsopgang en zonsondergang. ‘s Avonds vroeg ik aan de receptionist of er een moskee in de buurt was. Ik dacht van niet, maar je wist maar nooit… En ja hoor, er was een moskee. En dat in een overwegend katholiek land, op bijna 4000 meter hoogte, in het midden van nergens! Het mooiste vond ik dat iedereen er gewoon over deed. Die openheid, het gevoel dat je welkom bent… dat is iets dat er meer mag zijn, vind ik, overal ter wereld.

Moskee Arrahman Halle en de Integratieraad organiseren elk jaar tijdens de ramadan een iftar (maaltijd) voor inwoners van Halle. Door de coronacrisis kon die niet doorgaan, maar jullie vonden wel een alternatief?

Moustapha: Zoals elk jaar wilden we iets doen om te tonen hoe belangrijk het is om in dialoog te gaan met elkaar. Solidariteit is voor moslims iets heel belangrijks. Tijdens de ramadan zetten we dit nog eens extra in de verf. Omdat een iftar, dat is een vastenmaaltijd die we na zonsondergang nuttigen met familie en vrienden,  niet mogelijk was, besloten we om solidair te zijn met Hallenaren die het financieel moeilijk hebben. Samen met heel wat andere Halse verenigingen zoals de Integratieraad, AIF+, Beweging.net, Moes, de buurthuizen, het ACV en Open armen, hebben we steun kunnen bieden aan 130 gezinnen die het moeilijk hebben.

In november tekenden jullie samen met alle levensbeschouwingen die aanwezig zijn in Halle een charter. Wat is de betekenis daarvan?

Moustapha: Ik denk dat het charter iets innovatiefs en veelbelovends is. Het toont dat we een unie kunnen vormen, elkaar kunnen helpen, solidair kunnen zijn. Religie is iets persoonlijks en mag niet in de weg staan om samen te leven en samen projecten te verwezenlijken. Het toont dat we elkaars verschillen aanvaarden, dat we met respect en in solidariteit met elkaar kunnen samenleven. Het charter is uniek. Het geeft een positief beeld van Halle en is een voorbeeld voor alle Hallenaren.

Met dank aan Miguel Estrada van de Integratieraad.

Heb je buitenlandse roots en wil je graag vertellen over je leven in Halle? Laat het ons weten via integratieraad@halle.be. We zijn benieuwd naar je verhaal.