Thomas Boonen

Als de paarse boshyacinten tienduizenden bezoekers lokken naar het Hallerbos, loop je daar ook gegarandeerd boswachter Thomas Boonen tegen het lijf.

Het Hyacintenfestival lokt elk jaar bezoekers uit de hele wereld. Hoe begin je aan zoiets enorms?

De voorbereidingen startten al in november. De eerste opstartvergadering met alle partners, inclusief politie, De Lijn, en vrijwilligers, vond toen plaats. Er komt veel organisatie bij kijken. Bijvoorbeeld De Lijn zorgt voor gratis shuttles, maar we moeten ook de beste route voor die bussen uitzoeken, zeker door de bouw van het ecoduct. De Vlasmarktdreef is daardoor afgesloten.

Jullie vallen dan wel terug op een draaiboek?

Absoluut. Maar elk jaar brengt nieuwe uitdagingen, zoals dus de bouw van het ecoduct dit jaar. We passen ons continu aan en leren van vorige edities. Nu werken we vooral aan de toegankelijkheid voor mensen die minder goed ter been zijn.

Hoe maken jullie het bos toegankelijk voor mensen met een beperking?

We hebben een speciale shuttlebus en een plateauwandeling van ongeveer 4 kilometer die start en eindigt bij parking 4 aan de Dries. Die wandeling is volledig aangepast en toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

Inclusiviteit is een belangrijk thema voor jullie?

Zeker. Het is essentieel dat iedereen van de natuur in het Hallerbos kan genieten, ongeacht hun fysieke mogelijkheden.

Welke raad geef je de Hallenaar om van het bos te genieten tijdens de bloeiperiode van de hyacinten?

Vermijd de weekends door de drukte. Weekdagen, buiten de woensdag, zijn relatief rustig. Tegen valavond is het licht prachtig en is het veel minder druk.

En buiten de drukte, vind je zelf nog tijd om te genieten van het bos?

Het is een van de drukste periodes van het jaar voor mij. Maar ja, ik geniet er zeker van. Vooral 's ochtends bij zonsopgang of 's avonds bij zonsondergang is het rustig en is het schouwspel prachtig.

Wel nog even waarschuwen. Het blijft belangrijk dat bezoekers niet van de paden afwijken, toch?

Absoluut. We zien jaarlijks de schade van mensen die van de paden gaan. Het is cruciaal dat iedereen op de paden blijft. Want waar hyacinten vertrapt worden, zie je het jaar nadien geen bloemen meer. Daarom spannen we elk jaar touwen en blijven we dat herhalen.

Jullie krijgen ook hulp van vrijwilligers.

We hebben zo'n veertigtal vrijwilligers, waarvan een tiental vrijwel dagelijks aanwezig is. Zij zijn enorm belangrijk om de bezoekers op te vangen en te informeren.

Het Hallerbos is wel meer dan alleen de hyacinten.

Het Hallerbos maakt nu deel uit van het Nationaal Park Brabantse Wouden. Het bos is uniek vanwege zijn variatie in bostypes en de vier beekvalleien die het doorsnijden, wat zorgt voor een mooi reliëf en veel natuurlijke diversiteit. Het is dus het hele jaar door een bezoekje waard.

Ten slotte; hoe komen we het best naar het bos?

Dit jaar is er minder parking beschikbaar. We moedigen iedereen aan om met de fiets of openbaar vervoer te komen. Het is een pittige fietstocht naar het bos, maar daarna kun je heerlijk uitbollen naar huis. (lacht)