Yuliya Leunens

“Een ontmoetingsdag geeft Oekraïense vluchtelingen steun én hoop”

Yuliya Leunens is afkomstig uit Oekraïne. Ze is leerkracht en tolk van opleiding, en woont intussen al 3 jaar in Halle. In dit interview praten we over haar leven in Halle, haar geboorteland Oekraïne en de impact van de oorlog die er heerst.

Miguel Estrada | Fotografie: Kevin Faingnaert

Hoe ben je in Halle terechtgekomen?
Yuliya: Ik leerde mijn man, een Belg, online kennen. Na een langeafstandsrelatie van een paar jaar, vroeg hij mij ten huwelijk en ben ik naar België verhuisd. Dat is nu al 3 jaar geleden. Intussen volgde ik Nederlandse lessen en werk ik een jaar bij Colruyt. Sinds kort werven zij ook Oekraïense vluchtelingen aan, en ze hebben me gevraagd of ik ‘meter’ wil zijn om hen wegwijs te maken in het bedrijf. Ik heb meteen toegezegd.

Hoe belangrijk is cultuur voor jou?
Yuliya: Mijn taal en cultuur blijven een belangrijk deel van mijn identiteit. Ik maak vaak Oekraïense gerechten klaar, draag graag Oekraïense kledij en heb heel wat traditionele spullen thuis. Ook mijn man vindt het belangrijk dat ik mijn roots niet vergeet. Hij is zelfs Oekraïens aan het leren!

De situatie in Oekraïne is momenteel erg moeilijk. Wat was jouw reactie toen je het nieuws hoorde?
Yuliya: Het was een gewone dag op het werk. Tijdens mijn pauze las ik op mijn gsm het ene nieuwsbericht na het andere over de oorlog. Dat kwam echt aan als een schok. Ik was vooral van slag omdat ik mijn familie niet kon bereiken. Zij wonen in Kupiansk in het Oosten van Oekraïne, dicht bij de Russische grens. Ik voelde me zo machteloos op dat moment … Mijn collega’s hebben me heel erg gesteund en daar ben ik hen heel dankbaar voor. Gelukkig kreeg ik mijn familie later die dag toch nog aan de lijn.

Intussen verblijft jouw familie bij jou in Halle.
Yuliya: Zij wisten te ontsnappen nog voor de stad werd ingenomen door de Russische troepen. Sinds vorige maand verblijven mijn moeder, schoonzus en twee neefjes bij ons thuis in Halle. Het is soms wel een uitdaging om plots met zoveel mensen onder één dak te leven, maar we maken er het beste van. Mijn neefjes gaan hier naar school en ik help hen met het Nederlands. Voor mijn 71-jarige moeder is het moeilijk hier. Zij maakt zich veel zorgen over mijn broer die in Oekraïne moet blijven.

Er zijn veel initiatieven opgestart om te helpen tijdens deze crisis. Wat is er belangrijk volgens jou?
Yuliya: Wanneer de mensen net toekomen, is vooral materiële en financiële steun noodzakelijk. Zo hebben ze het nodige om te overleven. Ook morele steun en begeleiding zijn van groot belang. De mensen wegwijs maken in Halle, hen vertellen waar ze terecht kunnen in bepaalde situaties, initiatieven om mensen samen te brengen: dat betekent heel veel voor vluchtelingen die nog geen netwerk hebben en de omgeving niet kennen. Zo werd er onlangs een ontmoetingsdag georganiseerd voor Oekraïners, gastgezinnen en buddy’s. Sommige deelnemers begonnen te huilen: zo blij waren ze dat ze hun eigen taal hoorden en anderen konden ontmoeten die zich in dezelfde situatie bevinden.

Mocht jij zelf iets kunnen veranderen hier in Halle, wat zou dat dan zijn?
Yuliya: Huisvesting tijdens deze crisis is een grote uitdaging. Ik denk dat het heel belangrijk is dat mensen die onderdak willen bieden aan vluchtelingen, zich bewust zijn van de impact hiervan. Het is zeker geen gemakkelijke situatie en er is vaak een taalbarrière. Daarom moet er vanuit onze stad genoeg informatie beschikbaar zijn, en moet er een duidelijk kader zijn op vlak van vergoedingen en de duur van het verblijf.

Alle informatie over hulpacties in Halle op www.halle.be/oekraine