Pleegouders Donald en Joyce
Bij Donald Benoot en Joyce Van Nootenis is er altijd leven in de brouwerij. 5 kinderen telt het samengesteld gezin. Sinds kort maakt ook baby Mona* (10 maanden oud) daar deel van uit. Als pleegouders geven Donald en Joyce het meisje alle liefde en zorgen.
Wanneer we Donald en Joyce opzoeken in Breedhout wordt er druk gepakt voor een kampeertrip. Toch maken ze graag tijd om hun verhaal te doen. Kwestie van anderen over de streep te trekken, want de nood aan pleeggezinnen blijft groot. “Pleegzorg is niet altijd een moeilijk verhaal”, vertellen Donald en Joyce.
Waarom werden jullie een pleeggezin?
Joyce: Ik werkte in het buitengewoon onderwijs. Zo kwam ik in contact met pleeggezinnen. Uit hun verhalen viel me op dat pleegzorg, ondanks de vooroordelen, ook positieve kanten heeft. We besloten om ons te engageren eens onze kinderen ouder en zelfstandiger waren.
Pleegouder word je niet zomaar.
Donald: We legden een grondig voorbereidingstraject af met Pleegzorg. Ze komen langs en polsen naar je engagement en verwachtingen. Ze willen dat je heel goed weet waar je aan begint, dus krijg je onder andere de kans om ervaren pleeggezinnen te bezoeken. Zo denk je na over jouw rol als pleegouder.
Zijn er dan verschillende rollen?
Joyce: Absoluut, er zijn veel mogelijkheden. Kinderen worden soms enkel in het weekend opgevangen. Er is crisisopvang wanneer de nood hoog is. En dan heb je ook nog perspectiefzoekende en -biedende opvang. Wij kiezen er nu bewust voor om een kind op langere termijn op te vangen. Continuïteit vinden we belangrijk.
Zo’n plotse gezinsuitbreiding, dat moet toch heel bijzonder zijn?
Donald: Ineens krijg je telefoon met de vraag: ‘Kan er een kindje bij jullie terecht?’ Een heel speciaal moment. Dan is het echt zover, hé. Gelukkig krijg je steun. Via de overheid heb je recht op pleegzorgverlof. En ook stad Halle hielp door mee te zoeken naar een crèche. Normaal kom je pas op de wachtlijst met een zwangerschapsattest, maar dat is als pleeggezin natuurlijk onmogelijk. De medewerkers van de stad ondersteunden ons bij het zoeken naar een plekje voor Mona.
Wat vonden de kinderen van jullie keuze om een kindje op te vangen?
Joyce: Rationeel is dat niet zo eenvoudig uit te leggen aan een kind. Maar nu omringen ze Mona met de beste zorgen. Neem dat gerust letterlijk. De kinderen spoelen het tutje af als het op de grond valt. Ze spelen met haar. Het is fijn hoe ze haar opnemen.
Hebben jullie contact met haar familie?
Joyce: Uiteraard. Mona is nu 10 maanden. Onder andere bij medische zorgen of vaccinaties overleggen we. We zijn pleegouders, geen adoptieouders. Dat is een verschil. Haar familie wil ook het beste voor haar. Wij bieden Mona een warme thuis en dat geeft ons een goed gevoel. We voelen ook dankbaarheid van de familie van Mona.
Denk je al aan de dag dat Mona vertrekt?
Donald: Afscheid nemen zal moeilijk zijn. Het is mogelijk dat ze ooit terugkeert naar haar biologische ouders. Maar wanneer? Dat heb je niet in de hand. Toch mag je niet voortdurend stilstaan bij dat gevoel. We nemen een engagement op en weten dat het mogelijk ergens eindigt. Intussen willen we de beste pleegouders zijn voor Mona.
*Mona is een schuilnaam omwille van privacy
Denk je eraan om pleegzorger te worden?
Neem dan contact op met Pleegzorg Vlaams-Brabant en Brussel. Je kan een infopakket aanvragen, een infosessie volgen of een voorbereidingstraject doorlopen. Zonder verplichtingen, want pas nadien beslis je of je pleeggezin wil worden. Samen met jou bekijkt de dienst welke vorm van pleegzorg het beste past bij jouw gezin. Halle ondertekende in 2018 het charter ‘pleegzorgstad’. Daarom zetten we pleegzorg graag extra in de kijker.