United Scooters

Steven De Cort begon ooit als muzieksamensteller bij Studio Brussel, drumde Mama’s Jasje in zijn beginjaren naar de hoogste regionen van de hitparades en had als Dokter Vinyl verschillende platenwinkels in Halle en Brussel. Nu vinden we hem in United Scooters.

Steven: United Scooters is een optelsom van drie zaken waar ik sinds mijn jeugd een voorliefde voor heb. Ik speelde als tiener al muziek, was actief in verschillende bands en kocht heel veel muziek. Qua kleding droeg ik altijd zowat de stijl uit de jaren ’50 en ’60. En sinds mijn zestiende rijd ik ook met scooters rond. Die drie aspecten vind je in United Scooters. Het geheel doet wat denken aan de Mod-subcultuur uit de jaren ’50 en ’60. Die vond zijn oorsprong bij de arbeidersklasse in Londen. Zij wilden de wereld duidelijk maken dat ook arbeiders hip en trendy zijn en een goeie muzieksmaak hebben.

Heb je lang nagedacht over het concept van je winkel?
Steven: Neen, het was puur buikgevoel. Met succes. Want ongeveer 40% van onze klanten koopt altijd in combinatie. Ze kopen een Vespa, ontdekken de kleding die dezelfde sfeer van toen uitademt en zien tijdens het afrekenen nog een elpee uit hun jeugd die nog niet in hun collectie zit.

Dat klinkt als een way of life.
Steven: Scooters hebben iets nostalgisch. Ze voeren je terug naar je tienerjaren en de sfeer van toen. Geld voor een auto hadden we niet. Dus netjes opgekleed met das en kostuum verplaatsten we ons met een scooter. Zo’n Vespa of Lambretta reed ook iets handiger dan een moto. Je was beter afgeschermd. En je kon makkelijker iemand meenemen. Scooterrijders kicken niet op snelheid, wel op look & feel.

Je verkoopt ook vinylplaten. Niet evident, want dit is zeker niet de populairste muziekdrager van de voorbije jaren.
Steven: Dat klopt, maar mijn liefde voor vinyl is altijd gebleven. Het managementkantoor van Mama's Jasje was gevestigd in de vroegere platenwinkel van JP Van in Halle. Na onze eerste hitparadesuccessen ben ik daar opnieuw een platenwinkel gestart. Met ook tweedehandsplaten. In die tijd leverden mensen al hun lp's soms gratis in omdat ze enkel nog cd’s wilden. Toen we deze conceptstore startten in 2010, was er van een vinylrevival absoluut nog geen sprake. Maar elpees hoorden gewoon bij onze visie en aanpak.

Vanwaar die liefde? Want geef toe, Spotify is toch handiger om muziek te beluisteren.
Steven: Ik zou het niet weten. Ik heb geen Spotify (lacht). Zo’n vinylplaat heeft toch wel iets. De klankkleur is warmer en beter dan bijvoorbeeld de muziek van een cd. De hoes is vaak een kunstwerk. Je kan de plaat vastnemen. En dan die geur van vinyl! Ook de handeling om een lp op te leggen en na 30 minuten te moeten omdraaien… het zorgt ervoor dat je bewuster luistert. Aan veel platen hangt ook een collectorsverhaal. Je kan toevallig de eerste persing of een speciale limited versie in handen krijgen.

De kleding die jullie verkopen, is typisch United Scooters.
Steven: We verkopen voornamelijk Britse merken. En dat brengt ons natuurlijk terug naar de Mod-subcultuur in Londen. Het is dus allemaal iets meer dopgekleed. Niet elitair maar wel met een chique uitstraling.

Werd jouw concept intussen elders al gekopieerd? 
Steven: Ik denk het niet. De drie aspecten die we samenbrengen, zijn bij mijn weten uniek. Daardoor hebben we overal fans. Ook in het buitenland. We krijgen online bestellingen uit Nederland, Duitsland, Noorwegen, Zweden en zelfs Engeland. Vooral dat laatste is vreemd omdat we haast uitsluitend Engelse merken verkopen via onze webshop (lacht).

Zoveel succes, en dat zonder groot marketingplan?
Steven: Het hoeft eigenlijk niet te verbazen. Want als ik dit allemaal prettig vind, zullen er toch nog andere gelijkgestemden zijn? Daardoor zijn veel klanten intussen fans of vrienden geworden. We maken samen Vespatochten of we gaan naar een concert.

_{Fotografie: © Kevin Faingnaert}

Ook jullie mogen de Halle handelt-fakkel doorgeven. Wat is jouw favoriete zaak in Halle?
Steven: Café Den Herberg in Buizingen. 1 of 2 keer per jaar organiseren we daar een vinylbeurs, samen met de uitbaters, Ann en Bart. Er hangt altijd een zeer speciale sfeer.  Al die vinylliefhebbers ontdekken dan ook het zelfgebrouwen Herbergbier. Op zo’n momenten wordt er over muziek gepraat, zoals dat altijd zou moeten zijn. (lacht) Ikzelf ben trouwens grote fan van hun bier. Doe ze zeker de hartelijke groeten!