Ronny de Facteur
Ronny ’' Guillaume is wellicht de bekendste postbode van Halle en omstreken. Na 31 jaar van brieven, kaartjes en pakketjes bezorgen, hing hij begin juli de postzak aan de haak. Hij nam afscheid in stijl, voor de gelegenheid gekleed in zijn allereerste postuniform. Jouw laatste dag was legendarisch. Wat waren de hoogtepunten?
“Sommige mensen stonden mij op te wachten met een fles, een doos pralines of een kaartje. Anderen hingen een boodschap aan de brievenbus waarop stond dat ik moest aanbellen. Om me te bedanken of in de bloemetjes te zetten. Ik heb de dag afgesloten met een drink voor de collega’s. Het was echt fantastisch. Ik zal iedereen missen.”
Waar hou je je zoal mee bezig sinds je met pensioen bent?
“Carnaval! Ik heb mijn eigen char met elk jaar een ander thema. Ook de rommelmarkt hier in Halle organiseer ik al 21 jaar lang. Elke derde zondag van de maand staan er op en rond de Grote Markt tot wel 250 standen! En ook de voorbereidingen van de Carnavalsevue nemen veel tijd in beslag: decors bouwen, liedjes inzingen of teksten repeteren voor de sketches. Op 1 oktober is het trouwens weer zover. Tot slot help ik mijn vrouw met haar kinderopvang. Ik ga me dus zeker niet vervelen!”
Veel uitslapen zit er dus niet in?
“Neen, ik kan dat niet. Ik ben altijd vroeg wakker. Misschien dat dat later nog komt, als ik wat langer met pensioen ben.”
Hoe toevallig is het dat Ronny de Facteur in de Poststraat woont?
“Inderdaad (lacht)! Maar wij wonen hier al 34 jaar, dus voor er sprake was van een job bij BPost. Daarvoor heb ik 8 jaar in Meerbeke gewerkt in een limonadefabriek, gevolgd door 2 jaar bij een groothandel in schoolartikelen. Het was mijn buurman die me sprak over vacatures bij De Post en de rest is geschiedenis.”
Heb je de job zien evolueren in die 31 jaar?
“Ja, enorm. Vroeger deden we veel te voet en met de fiets. Maar door de toename van pakketjes en omdat alles nu vanuit sorteercentrum in Huizingen vertrekt, moet alles met de wagen. Het oneindige in- en uitstappen was niet ideaal voor mijn rug. Ook onze sociale functie is erop achteruit gegaan. Vroeger was er meer tijd voor een praatje, zeker als we de pensioenen rondbrachten. Er worden dus geen druppeltjes meer gedronken (lacht).”
Merkte je als postbode ook iets van corona?
“Het was duidelijk dat de mensen heel veel bestelden en aan huis lieten leveren. Het voordeel was dat ze door corona meestal thuis waren om het pakket in ontvangst te nemen. Anderzijds moest ik soms terug naar het postverdeelcentrum in Huizingen omdat de lading te groot was voor mijn postwagen.”
Wat is jouw favoriete plekje in Halle?
“Het Zenneterras waar de Groebegracht uitmondt in de Zenne. Daar ga ik regelmatig naartoe met mijn vrouw. Gewoon bezinnen en tot rust komen. Echt een toffe plek. Met vrienden ging ik vroeger een pint drinken in De Klinkoet, maar de uitbaatster is onlangs met gegaan en heeft haar deuren dus gesloten . Nu gaan we naar De Lantaarn naast het stadhuis. En dat is eigenlijk ook net iets dichter bij huis”. (lacht)