De Hallemettekes

Van 29 tot 31 maart maart vieren we opnieuw 3 dagen carnaval. Wij kijken uit naar een prachtige stoet. Daaraan dragen de Hallemettekes al 22 jaar hun steentje bij, een jubileumjaar voor carnavalisten. “Het mooiste moment? Dat is met je char en in kostuum door de straten van Halle trekken”, vertelt voorzitter Tom Mosselmans.

Hoe zijn De Hallemettekes ontstaan?
Tom: Het begon 23 jaar geleden als een grap onder vrienden die toen al samen carnaval vierden. Op een avond dachten we: ‘Waarom doen we niet mee aan carnaval?’ We hadden geen ervaring en gingen eerst mee als vriendenkring. Onze eerste creatie was een voetbalveld met een gigantische bal, volledig in papier-mâché. Dat smaakte naar meer. Het jaar erop besloten we een echte carnavalsgroep te vormen. Dat is 22 jaar geleden, dus vieren we nu ons carnavalsjubileum.

Van papier-mâché is al lang geen sprake meer.

Gelukkig maar. (lacht) In een ijskoude hangar knutselen met kippengaas, papier en lijm is echt afzien. Nu werken we met isomo. Soms snijd je eens iets dat niet helemaal uitkomt zoals gepland, maar dat is geen probleem. Dan passen we het aan of gebruiken we de resten voor een ander deel van de char. Het vraagt wat geduld, maar eens je de juiste vorm hebt, gaat het als vanzelf. Experimenteren en alles zien samenkomen geeft elke keer opnieuw voldoening. Werken met piepschuim is echt plezant.

Waarin blinken jullie uit?
Onze kostuums, zonder twijfel. Daarin steken we elk jaar veel tijd en creativiteit. Mensen verwachten iets origineels van ons en dat proberen we telkens waar te maken. Of het nu zwaantjes met lange nekken zijn of vlinders met verlichte vleugels, we doen altijd ons uiterste best. Vooral de vrouwen en jongeren werken aan de kostuums, terwijl een paar anderen en ik de char bouwen.

Jullie tellen 13 leden. Dat is best weinig voor een carnavalgroep.
Ooit waren we met meer dan 30, maar mensen haken soms af door werk of gezinsuitbreiding. Dat gaat zo in heel wat verenigingen. De kern blijft: plezier maken. Voor ons draait het al lang niet meer om de prijzen, we willen gewoon iets moois neerzetten. En dat kan perfect als kleine groep. Het neemt niet weg dat we kritisch blijven. Als iets beter kan, passen we het aan. En in categorie C winnen we wel af en toe nog eens iets.

Wat zijn de grootste uitdagingen?
De stijgende kosten. Alles wordt duurder, van materialen tot vervoer. En dan moet je ook nog gemotiveerde mensen vinden. Carnaval is veel meer dan 3 dagen feesten. Vanaf september zitten we al in de hangar te bouwen. Dat tempo stijgt en richting carnaval zit je er vaak tot in de late uurtjes. Dat schrikt sommige mensen af. Maar als je het graag doet, haal je daar juist energie uit.

Wat motiveert jou om door te doen?

Carnaval is iets speciaals. Het is een moment waarop iedereen zijn zorgen even opzij kan zetten en plezier maakt. Daar leef ik gewoon graag met de groep naar toe. Intussen tonen mijn kinderen ook interesse. Dat ik de passie kan doorgeven, vind ik tof en geeft goesting om door te zetten. En het mooiste moment blijft natuurlijk als je met char en kostuum door de straten van Halle trekt. Kinderen die met open mond naar je creatie staan te staren, dat is gewoon genieten.